Moet ik dit nu doen?

Mijn mailbox loopt momenteel vol met workshops en cursussen over timemanagement. Altijd leuk en interessant, want wie wil er niet meer tijd overhouden voor leuke dingen? Ook ik heb mijn boekenkast vol staan met allerhande self-management principes om effectiever met mijn tijd om te gaan. Kijkend over mijn boekenkast valt mijn oog meteen op één van de bekendste boeken van Stephan Covey over effectief leiderschap. Door zijn eenvoud sprak mij het overzicht van urgentie vs. belangrijk enorm aan;



Toch denk ik bij tijdmanagement vooral aan het eenvoudige principe dat ligt gelegen in enkele simpele woorden;

Moet ik dit nu doen?

Moet - Is het echt nodig dat het gedaan wordt?

Ik - Is het echt noodzakelijk dat ik het doe? Kan iemand anders het misschien beter doen, omdat zij/hij meer tijd heeft of misschien juist meer kwaliteiten voor die specifieke klus?

Dit - Moet ik echt dit doen, of is er misschien ook een andere oplossing mogelijk? Misschien is de alternatieve oplossing wel veel effectiever?! In mijn werk zie ik vaak hierin een belangrijke oorzaak van het ontstaan van tijdgebrek. Als er ergens een probleem optreedt wordt er vaak te weinig gezocht naar de echte oorzaak en blijken de genomen acties hoogstens tijdelijk effect te hebben op het symptoom. Uiteindelijk komt hetzelfde probleem als een boemerang weer bij je terug.

Nu - Welke prioriteit heeft de taak dat het nu moet, wat zou er gebeuren als je het later zou doen...of misschien zelfs helemaal niet?

Doen - Moet er wel wat gedaan worden? Waarin ligt de oplossing, in het handelen of juist in het niets doen? Dit effect zie ik vaak in het aansturen van medewerkers. Vragen blijkt vaak makkelijker (en sneller) dan het zelf uit te zoeken. Het One-minute manager principe blijkt daarbij een handige tool; vraag de medewerker eerst om zelf met twee mogelijke oplossingen te komen en laat hem hiervan de beste kiezen. Geef feedback en help de medewerker te groeien in zijn rol en verantwoordelijkheid. Zo hoef jij steeds minder te doen wat anderen beter kunnen!

Wanneer je de volgende keer weer een taak in je schoenen geschoven krijgt, stel je dan de simpele vraag Moet ik dit nu doen?

Andre Hoefs (www.actonimpact.nl)

Ondernemerschap; the art of the start

Deze keer een video van Guy Kawasaki over het starten van je eigen onderneming. Erg inspirerende business evangelist van Apple;



Hierbij ook de samenvatting van deze inspirerende speech:

The Art of the Start – Guy Kawasaki

1. Make meaning;
- increase the quality of live
- right a wrong
- prevent the end of something wrong

2. Make a mantra (no mission statement!);
- use two or three words

3. Get going;
- think different
- polarize people
- find a few soul mates

4. Define a business model;
- be specific
- keep it simple
- ask women

5. Weave a MAT;
- milestones
- assumptions
- tasks

6. Niche thyself;
- postion yourself in the right 'corner' for Value to the customer and Ability to provide unique product or service
- High value, low ability = price competition
- High ability, no value = you're stupid
- Low ability, low value = dotcom business
- High ability, high value = your sweetspot

7. Follow the 10/20/30 rule;
- 10 slides in Powerpointpitch (title, problem, solution, business model, underlying magic, marketing and sales, competition, team, projections, status and timeline)
- 20 minutes pitch max!
- 30 point font (average age devided by two!)

8. Hire infected people;
- ignore the irrelevant
- hire better than yourself
- apply shopping centre test

9. Lower the barriers to adoption;
- flatten the learning curve
- don’t ask people to do something that you wouldn’t
- embrace your evangelists

10. Seed the clouds;
- let a hundred flowers blossom
- enable test drives
- find the true influencers

11. Don’t let the bozos grind you down!

Blog: blog.guykawasaki.com

Leiderschap komt uit het hart

Veel mensen zijn op zoek naar mening in hun leven. Vaak zoeken we daarbij de inspiratie bij anderen. De reden waarom de ene leider inspireert en de ander niet laat deze video zien. Luister naar 18 minuten inspiratie, prachtig!

Een tijdmachine van herinneringen

Tijdens een heerlijke workshop van Dr. Richard Bandler in Amsterdam werden we bewust gemaakt van de ongrijpbare dimensie tijd. Voor ons brein bestaat tijd feitelijk niet en wij kunnen geen onderscheid maken tussen heden, verleden of zelfs onze toekomst. Het fenomeen tijd wordt veel gebruikt binnen de NLP om oude herinneringen terug te halen of toekomstige herinneringen te beleven voordat ze werkelijkheid worden.

De mens is in staat om zijn herinneringen als in een tijdmachine te herbeleven, waardoor wij in staat zijn om de werkelijkheid om ons heen aan te passen aan onze eigen visie en wensen. Zo herscheppen wij de aarde in onze eigen wereld, met wegen, steden en zelfs olie-lekkende platvormen in zee. Ieder gebouw is eerst ontstaan in het hoofd van de architect als visueel beeld voordat het werkelijkheid werd. Wat een ongekende kracht heeft dat bewustzijn van ons toch, dat het in staat blijkt om vrijwel alles wat het zich kan voorstellen ook kan realiseren.

Dit bewustzijn heeft helaas ook één groot nadeel, door het "bewust zijn" zijn we ons ook bewust van onze eigen stervelijkheid en dus van de dood. De dood blijkt door ons mensen minder makkelijk te beheersen. We kunnen wel al heel veel, met medische ingrepen zijn we in staat om ziekten die vroeger dodelijk waren nu met een inenting te voorkomen. We kunnen er in Nederland ook zelf voor kiezen om de dood te verkiezen boven een uitzichtloze toekomst. Als remedie hiertegen gelooft de mens in een eeuwigdurende toekomst in de hemel. Ingenieus bedacht, en wie weet, als je er maar genoeg in gelooft, dan gebeurd het ook.

Herinneringen zijn de krachtigste hulpbronnen die je als bagage in je rugzak bij je draagt. Slechte herinneringen uit het verleden kun je herbeleven, zodat je de (leer)ervaring kunt scheiden van de emotie. Zo kunnen deze leerervaringen worden gebruikt in het heden en in de toekomst, zonder dat je geblokkeerd wordt door de negatieve emoties die altijd gepaard gingen met die herinneringen. Bij positieve herinneringen ga je juist omgekeerd te werk. Hier versterk je die krachtige emoties en gebruik je het momentum om huidige en toekomstige doelstellingen te bereiken.

Ik gebruik deze tijdmachine regelmatig in mijn persoonlijke coaching. Het helpt te focussen op wat echt langrijk is in het leven. Leven in het NU is waar het om draait. Het verleden ligt achter ons en moeten we mooi in het verleden laten rusten. De toekomst kan nog zo duister lijken, maar hoe het echt zal worden is afhankelijk van de keuzes die je in het heden maakt. Dus, ook al plan je activiteiten in de toekomst met hulp van sterke emoties of leerervaringen uit het verleden, focus altijd op wat je graag wilt bereiken. Vermijd negatieve gedachten, wie weet wordt de toekomst dan toch anders dan je van tevoren had gedacht.

Andre Hoefs - Act on Impact (www.actonimpact.nl)

Ook een kleine verbetering is een prestatie op zich

Waar ik woon organiseren ze ook dit jaar weer een jaarlijkse hardloop evenement. Dit jaar wordt de derde editie van de Cascaderun gehouden en het is inmiddels in de grote omtrek en daarbuiten enorm populair. Met 6.000 deelnemers wordt het ook nu weer een gezellige drukte. Je kunt kiezen uit 5 of 10 mijl en ik doe voor het tweede jaar mee aan de 5 mijl (= 8 kilometer).

Zelf wonen wij langs het traject van de 5 mijl en iedere dag loopt menig deelnemer zich voor onze deur in het zweet. Het is een mooi gezicht, al die mensen die zich voorbereiden op de grote dag. Er zijn er die erg goed kunnen lopen en zwierend en zwevend voorbij komen. Er zijn er ook die -net als ik- wat meer moeite moeten doen. En als ik al die mensen langs zie komen, dan zie ik een vreemde vorm van verbroedering in onze stad. Het heeft aanleiding gegeven tot gezamenlijke inspiratie en transpiratie.

Zo hebben mijn broertje en zwager zich dit jaar ook ingeschreven voor de 5 mijl. En er wordt hard getraind. En dat dit niet altijd even gemakkelijk gaat blijkt uit de blessure van mijn broertje. Met een leuk training programma van internet (Start to run) liep mijn broertje drie keer per week en hij was al erg goed op weg. Hij liep al 7 km aan één stuk en hoefde nog maar 8 lessen tot hij de 10 km aan één stuk zou kunnen lopen. Wat hieraan zo bijzonder is, is dat hij tot een jaar geleden eigenlijk helemaal niet aan sport deed. Door zijn astma was sporten voor hem een zware beproeving en helaas rookte hij daarbij ook nog.

Met het roken is hij van de één op de andere dag gestopt. Alleen hiermee heeft hij al zoveel gewonnen! Jammer alleen is dat hij een zware blessure aan zijn knie heeft opgelopen. Na bijna een jaar hard trainen zal hij dus niet met mij mee kunnen doen en dat vind ik erg jammer. Mijn zwager doet gelukkig nog wel met mij mee. Hij zegt sinds oktober niet meer voor de Cascaderun te hebben getraind, maar dat zal voor mij weinig uitmaken: zijn lichaamsbouw is zoveel beter voor het hardlopen dan het mijne, dat hij met twee vingers in zijn neus voor mij zal eindigen.

Ook vandaag heb ik weer 8 kilometer gelopen, het is heerlijk en ook een beetje verslavend. Op zondagmorgen loop ik wel vaker langs het Hoogeveense kanaal richting Echten. Strakke broek en op mijn koptelefoon een lekker stevige beat. Met mijn kop in de wind, aan de horizon een grijze lucht en met nog weinig mensen op straat. Het ene been voor het andere. Ik verbaas mij er nog steeds over dat ik het volhoud. Ik kan mij het begin zo'n twee jaar geleden nog goed herinneren. Het was een martelgang, na 500 meter was ik al volledig buiten adem en mijn hart protesteerde met 200 slagen/minuut. En nu...een vol uur houd ik het vol. Ik loop nog steeds niet erg snel, maar verwacht wel de tijd van het vorige jaar met 7 minuten te verbeteren. Niet spectaculair, maar voldoende om een tevreden gevoel aan over te houden.

Elke kleine vooruitgang is nog steeds een vooruitgang en zoals mijn zwager al zei:
"Je bent een jaar ouder en je loopt sneller dan vorig jaar, dat is toch een hele prestatie!". En zo is het maar net.


Andre Hoefs - Act on Impact (www.actonimpact.nl)

Kijk ook eens over de schutting

Soms lees ik van die boeken en doe ik cursussen die mij echt to nadenken aanzetten. Dat zijn bijna altijd momenten waarbij mijn paradigma’s ter discussie worden gesteld. Een paradigma is een soort van eigen waarneming van de werkelijkheid, een werkelijkheid die bijna altijd beperkend is en je vast zet in je huidige denkpatroon.

Ruim twee jaar geleden maakte ik de (on)bewuste keuze om voor mijzelf te beginnen en ik heb inmiddels zoveel nieuwe ervaringen opgedaan, echt ongelooflijk. En één ding is zeker, deze fantastische ervaringen had ik in loondienst nooit kunnen ervaren. Tot 2007 was ik ervan overtuigd dat ik geen ondernemer was en dat ik niet tegen de onzekerheid zou kunnen van een eigen inkomen en de druk om steeds maar weer nieuwe opdrachten scoren. In de huidige krediet crisis werd de economie keihard geraakt en ook ik ontliep de gevolgen ervan niet. Het bleek verdraaid lastig om in deze moeilijke tijd leuke opdrachten te vinden, laat staan om ze binnen te halen. Wat eerst nog veelbelovend leek, werd steeds verder naar achteren geschoven en uiteindelijk ging het helemaal niet door. De reserves uit het eerste jaar werden aangebroken om anti-cyclisch te blijven investeren in mijzelf en mijn bedrijf. Ik deed de NLP master practitioner bij NTI-NLP in Limmen en verbeterde zelfs mijn ‘kooptechnieken’ in een perfecte workshop Opdrachtgever gezocht (m/v) bij de Dreamfactory in Voorburg. En ik bleef erin geloven, geloven in mijzelf en geloven in de toekomst.

Zodra je genoegen neemt met minder, is dat precies wat je zult krijgen in het leven. John F. Kennedy

Op dit moment lees ik Een werkweek van 4 uur, van Timothy Ferriss. Het is een boek over succes en rijkdom, typisch Amerikaans, maar toch ook weer niet. Het gaat over leven in rijkdom, maar niet zozeer over het vergaren van rijkdom. Zogenaamde uitstel rijken –degenen die leven voor een mooi pensioen en alles uitstellen tot ze voldoende financiële zekerheid hebben- worden vergeleken met nieuwe rijken. Nieuwe rijken hebben controle over de vrijheidsfactor van de 4 W’s:

Wat je doet, wanneer je het doet, waar je het doet en met wie.



Ik heb een filmpje van You Tube geplaatst, daarin legt Tim Ferris het jullie zelf uit. Er zit een grote waarheid in zijn woorden, hoewel de uitgangspunten allemaal wel erg Amerikaans zijn. Wie weet maak ik wel een gratis rapport voor de echt geïnteresseerden die net als ik de enorme paradigma verschuiving van dit boek willen beleven. De belangrijkste stappen op weg naar deze nieuwe werkelijkheid heb ik eind 2007 al gezet en ik blijf doorlopen zolang ik de zon in mijn gezicht blijf voelen. En de zon schijnt altijd, als je daar open voor staat!

Wil je graag het gratis rapport ontvangen, houd de komende weken dan mijn site in de gaten.


Andre Hoefs – Act on Impact (www.actonimpact.nl)

Waar maken wij ons druk over?

Veel mensen maken zich de hele dag druk om allerlei dingen die zoal opkomen in hun hoofd. Dit zit ons Nederlanders in het bloed en in mijn werk als interim manager en personal coach kom ik het veel tegen. Mensen die zich constant druk maken en veel te veel piekeren. Maar wat is dat eigenlijk: piekeren?

Bij piekeren houden wij een interne dialoog met onszelf, sommigen denken dat dit ons geweten is anderen denken dat het een ander deel is in jezelf. Feit is dat het erg vervelend en frustrerend kan zijn. Het blokkeert ons om de dingen te doen zoals wij ze het liefst zouden doen. Onze twijfel wordt erdoor versterkt wanneer we onzeker zijn, onze jaloezie wordt erdoor vergroot als wij onze geliefde lol zien maken met een ander.

Ik denk dat de mens erg auditief is ingesteld. Taal is een belangrijk hulpmiddel gebleken en heeft ons gebracht waar we nu staan, de sterkste overlever van de evolutietheorie. We hebben het amoebe leven in het water al ver achter ons gelaten en hebben ons ontwikkeld tot een intelligent organisme met een eigen identiteit en een geheugen. Maar vanuit het verleden dragen wij nog veel primaire functies met ons mee. We hebben -voor zover bekend- vijf zintuigen: horen, zien, voelen, ruiken en proeven. Onze zintuigen nemen geluid waar, zien beelden, voelen trillingen of een aanraking, ruiken de meest waanzinnige geuren en proeven de subtielste smaken. Leuk om te weten, maar ons brein maakt geen verschil tussen de werkelijkheid in het nu, de beelden die werkelijk van buiten komen, en de herinneringen die je intern oproept. Dus, als je een gelukkig moment terug haalt uit je verleden kan je brein alle erbij horende zintuiglijke waarnemingen weer herbeleven. Voor sommigen vergt dit enige oefening, maar iedereen kan het.

Gedachten en dus ook piekeren zijn de interne waarneming voor geluid. Piekeren is de negatieve interne dialoog die we met onszelf houden, vaak gestuurd vanuit het rationele deel van het brein. Wanneer we bedenken dat het brein geen verschil maakt tussen externe en interne waarnemingen is meteen duidelijk waarom het piekeren zo'n grote invloed heeft op hoe we ons voelen. Negatieve gedachten beïnvloeden direct ons onbewuste en blokkeren vanuit de kern onze houding, onze stemming en ons gedrag.

Eerst even wat onderzoeksresultaten:

Waar maken wij ons druk over?
40% over dingen die nooit gebeuren
30% over dingen die al gebeurd zijn en die niet meer kunnen veranderen
12% over nutteloze zorgen over onze gezondheid
10% over alle soorten beuzelarijen
8% over gefundeerde en reële zorgen

Waar maken wij ons druk om? Zoals blijkt uit bovenstaande getallen maken wij ons dus vooral druk om niets. Maar het beïnvloed ons gedrag wel en hoe we handelen in ons dagelijks leven. De vraag is nu: Wat kun je er tegen doen?

Mensen die heel veel piekeren raad ik aan om de bewuste gedachten in je hoofd aan te passen. Heb je weleens geprobeerd om diezelfde gedachten tegen jezelf te zeggen, maar dan in de meest sexy stem die je maar kunt voorstellen? Ja, juist...die stem! Zo van "Oooeeh, ik kan het niieet...". Je zult merken dat het erg belachelijk klinkt en dat is juist ook de bedoeling. En zoals je weet is 92% van die gedachten nutteloos en belachelijk, dus hoe absurder je die gedachten maakt hoe eerder het brein ze als onbeduidend zal bestempelen en zal 'vergeten'.

Probeer het gewoon eens, je zult merken dat het werkt. Ik spreek mezelf dagelijks in een sexy stem toe en beperk zo het piekeren met veel succes tot slechts die 8% die echt mijn aandacht en interne dialoog verdient.

Andre Hoefs - Act on Impact (www.actonimpact.nl)